Ο Νίκος ο τρελάκιας (Nikos Crazy) Mathesis
Νίκος Μάθεσης ο θρυλικός "τρελάκιας" του ρεμπέτικου, ο μάγκας ...
Ο Νίκος Μάθεσης ή "Τρελάκιας" (1907- 27 Απριλίου 1975) Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα και αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση στο χώρο του ρεμπέτικου τραγουδιού!. (Ξυλουργός στο επάγγελμα, ασκούσε το λαθρεμπόριο και όλα τα μάγκικα επαγγέλματα). Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους στιχουργούς του με σημαντική προσφορά, ενώ η καλλιτεχνική αξία του, σύμφωνα με τους ρεμπετολόγους, είναι μεγάλη!. Παράλληλα όμως υπήρξε και μια προσωπικότητα μοναδική και προκλητική που έζησε κι έδρασε, πέρα από τα όρια και τις κοινωνικές συμβάσεις, στους ημιπαράνομους χώρους του Πειραιά και στο γκέτο της Δραπετσώνας. Εκεί επιβλήθηκε κι έγινε ένα ξεχωριστό πρόσωπο που έγραψε ιστορία στην εποχή του, στην πιάτσα του Πειραιά, στον υπόκοσμο και στον κόσμο των ρεμπέτηδων!..
Σ’ αυτόν τον άγριο κόσμο προσπάθησε να γίνει από τους πρώτους και καλύτερους μάγκες!. Ήθελε να γίνει πρωτοπαλίκαρο και άρχισε να κάνει κατορθώματα πάνω στη μαγκιά και το νταηλίκι. Όλοι οι κουτσαβάκηδες κι οι νταήδες προπολεμικά τον υπολόγιζαν. Νόμος του ο νόμος της μαγκιάς. Ήταν πασίγνωστος. Μόλις έλεγε Νίκος Τρελάκιας, τον γνωρίζανε και οι πέτρες. Το 1938 μάλιστα έκανε και φόνο, όπου, βρισκόμενος σε άμυνα, σκότωσε τον Στρίγκλα, τον μάγκα και το φόβητρο της Φρεαττύδας!..
Στη δισκογραφία του ρεμπέτικου μπήκε νωρίς, από το 1930, σαν ένας από τους πρώτους στιχουργούς του!.
Ηχογράφησε τα πρώτα του τραγούδια («Μες στου Νικήτα τον τεκέ» και «Ο γεωργός») με τον Γιώργο Παπασιδέρη και συνεργάστηκε με όλους τους γνωστούς συνθέτες της περιόδου 1930-1939, Γιάννη Δραγάτση ή Ογδοντάκη ή Ογδόντα, Δημήτρη Μπαρούση ή Μπαρού ή Λορέντζο, Μανόλη Χρυσαφάκη ή Φυστιξή, Γιώργο Μπάτη, Πέτρο Κυριακού, Ανέστη Δελιά ή Αρτέμη και φυσικά τον Στελλάκη Περπινιάδη(1934) με, το πασίγνωστο χασάπικο, τη θρυλική «Γάτα».
Ανάμεσα στα τραγούδια του ξεχωρίζουν : «Βρε μάγκα το μαχαίρι σου» σε μουσική και ερμηνεία Ανέστου Δελιά ή Αρτέμη (1935), «Μας κυνηγούν τον αργιλέ» (1936), μουσική Δημήτρη Μπαρούση και ερμηνείας Ρόζας Εσκενάζι, «Σου’ χα χαρίσει μια καρδιά» (1939), του Παπαϊωάννου, «Σε διώξαν από την Κοκκινιά» (1950) του Τσιτσάνη με τον Τσαουσάκη κ. ά.
Γνωστό επίσης είναι και το τραγούδι «Ο Νίκος ο τρελάκιας» που αναφέρεται στον ίδιο και ερμήνευσε ο Ανέστος Δελιάς (1912-1941)
Τραγούδια του τραγούδησε και η υπέροχη και ανεπανάληπτη Ρόζα Εσκενάζυ. Τα τραγούδια του είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά εκείνης της περιόδου και σαν στιχουργός κατατάσσεται στους πρωτοπόρους του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού με ουσιώδη προσφορά στην ανάπτυξή του εκείνα τα χρόνια.
Στα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με τον Γιάννη Παπαϊωάννου, τον Σταύρο Τζουανάκο και με τον Βασίλη Τσιτσάνη. Το τραγούδι τους «Σε διώξαν απ’ την Κοκκινιά» ήταν από τις πιο μεγάλες επιτυχίες της εποχής(1950), ένα κλασικό ζεϊμπέκικο που παίζεται και τραγουδιέται μέχρι τις μέρες μας :
Σε διώξαν απ’ την Κοκκινιά / για τόχες παρακάνει
και στο Χατζηκυριάκειο, άμυαλη / άρχισες το σεργιάνι…
Τελευταίο του τραγούδι (ανέκδοτο) που ηχογραφήθηκε, μετά το θάνατό του, είναι το «Ένας λεβέντης έσβησε» (γραμμένο για το θάνατο του Άρη Βελουχιώτη) με τον Γιώργο Νταλάρα στο δίσκο «Τα ρεμπέτικα της κατοχής» (1980).
Ο Νίκος Μάθεσης έχει κατακτήσει, άξια κι αδιαμφισβήτητα, την πρωταγωνιστική του θέση στην ρεμπέτικη ιστορία. Αποτελεί μοναδική περίπτωση πληρότητας και αυθεντικότητας, όπου λόγος και έργο ταυτίζονται στα πλαίσια ενός βίου ακραίου, προκλητικού, αλλά, συνάμα, και δημιουργικού.
Πριν λίγα χρόνια κυκλοφόρησε το βιβλίο του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Να συλληφθεί το ντουμάνι» (εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, Αθήνα 2004). Πρόκειται για μια σημαντική έρευνα, στην οποία συγκεντρώνονται συνεντεύξεις που ο Λ. Παπαδόπουλος είχε πάρει, το 1972, από παλιούς ρεμπέτες και τεκετζήδες.
Ο Μάθεσης έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στο βιβλίο, όχι μόνο λόγω της συνέντευξής του που περιέχεται σ’ αυτό, αλλά και γιατί είναι, άθελά του, αυτός που έδωσε και τον τίτλο του! Περιγράφει με τον χαρακτηριστικό λόγο του όλο το σκηνικό τεκές – τεκετζήδες – χασικλήδες – αστυνομία και καταλήγει αναφερόμενος στις εφόδους της αστυνομίας στους τεκέδες :
 |
| 1924 Νίκος ο Τρελάκιας & 1933, την στιγμή που τον φωτογράφιζαν ήταν μαστουρωμένος (όπως αποκάλυψε ο ίδιος) |
Τραγούδια του τραγούδησε και η υπέροχη και ανεπανάληπτη Ρόζα Εσκενάζυ. Τα τραγούδια του είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά εκείνης της περιόδου και σαν στιχουργός κατατάσσεται στους πρωτοπόρους του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού με ουσιώδη προσφορά στην ανάπτυξή του εκείνα τα χρόνια.
Στα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με τον Γιάννη Παπαϊωάννου, τον Σταύρο Τζουανάκο και με τον Βασίλη Τσιτσάνη. Το τραγούδι τους «Σε διώξαν απ’ την Κοκκινιά» ήταν από τις πιο μεγάλες επιτυχίες της εποχής(1950), ένα κλασικό ζεϊμπέκικο που παίζεται και τραγουδιέται μέχρι τις μέρες μας :
Σε διώξαν απ’ την Κοκκινιά / για τόχες παρακάνει
και στο Χατζηκυριάκειο, άμυαλη / άρχισες το σεργιάνι…
Τελευταίο του τραγούδι (ανέκδοτο) που ηχογραφήθηκε, μετά το θάνατό του, είναι το «Ένας λεβέντης έσβησε» (γραμμένο για το θάνατο του Άρη Βελουχιώτη) με τον Γιώργο Νταλάρα στο δίσκο «Τα ρεμπέτικα της κατοχής» (1980).
Ο Νίκος Μάθεσης έχει κατακτήσει, άξια κι αδιαμφισβήτητα, την πρωταγωνιστική του θέση στην ρεμπέτικη ιστορία. Αποτελεί μοναδική περίπτωση πληρότητας και αυθεντικότητας, όπου λόγος και έργο ταυτίζονται στα πλαίσια ενός βίου ακραίου, προκλητικού, αλλά, συνάμα, και δημιουργικού.
Πριν λίγα χρόνια κυκλοφόρησε το βιβλίο του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Να συλληφθεί το ντουμάνι» (εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, Αθήνα 2004). Πρόκειται για μια σημαντική έρευνα, στην οποία συγκεντρώνονται συνεντεύξεις που ο Λ. Παπαδόπουλος είχε πάρει, το 1972, από παλιούς ρεμπέτες και τεκετζήδες.
Ο Μάθεσης έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στο βιβλίο, όχι μόνο λόγω της συνέντευξής του που περιέχεται σ’ αυτό, αλλά και γιατί είναι, άθελά του, αυτός που έδωσε και τον τίτλο του! Περιγράφει με τον χαρακτηριστικό λόγο του όλο το σκηνικό τεκές – τεκετζήδες – χασικλήδες – αστυνομία και καταλήγει αναφερόμενος στις εφόδους της αστυνομίας στους τεκέδες :
«…Εν τω μεταξύ, με το 'μπραφ', έχουνε τσιλιαδόρους αυτοί। Χανότανε ο αργιλές। Ε, το ντουμάνι… Πάρε το ντουμάνι να το συλλάβεις! Και καν’ του μήνυση. Κατάλαβες;..»
Το κατάλαβε βέβαια ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και είχε έτοιμο φυσικά και τον τίτλο του βιβλίου του, «Να συλληφθεί το ντουμάνι», χάρη στην άμεση κι αυθεντική αφήγηση του Μάθεση, ενός δημιουργού που, τριάντα πέντε χρόνια μετά το θάνατό του, ο λόγος του και το έργο του παραμένουν πάντα διαχρονικά.((Από το βιβλίο του Τάσου Π. Καραντή: «Νίκος Μάθεσης – ο θρυλικός Τρελάκιας του ρεμπέτικου», εκδ. “Στοχαστής”, Αθήνα 1999.))
 |
| Ρεμπέτες μάγκες εποχής! Ο Μαρίνος "ο Μουστάκιας" (με ένα αρνάκι στα χέρια), ο Σινιακός (όρθιος), ο Κίτσος Σάβας, ο Τζανής ο Ψαράς, ο Μιχάλης Μπεσάκος κι ο Νίκος ο Τρελάκιας, πάνοπλος! (με το πιστόλι και μαχαίρια), ενώ τρώνε στο σπίτι του Μάθεση! (1934) |
 |
| Νίκος Μάθεσης (ο Τρελάκιας) και ο Μαρίνος (ο Μουστάκιας) πίνουν ναργιλε! (μαζί και ο σκύλος!) |
 |
| Νίκος Μάθεσης διπλά από τον Γιοβάν Τσαούς !!! |
 |
| Ν. ΜΑΘΕΣΗΣ ΜΕ ΤΣΙΤΣΑΝΗ. Δεκ.: '50 |
 |
| 1973 |
 |
με Παπαϊωάννου στις Τζιτζιφιές με τον Γ. Λαυκα! |
 |
| Φυλακές της Αίγινας 1932 Οι παλιοί νταήδες Βαγγέλης Βετούλας, Μαρίνος Βογιατζής (Μουστάκιας), Σωτήρης Περιβόλας, καθιστοί, και Κώστας Περιβόλας, Αργύρης Τζώρτζης και Νίκος Μάθεσης, όρθιοι. |
 |
| Η παρέα του Μάθεση χορεύει χασάπικο!, στην Κούλουρη στις 23-8-1927 |
 |
| Ο Μάθεσης στο Πέραμα, το 1931. Ο Μάθεσης δεν έπαιζε κανένα όργανο |
 |
| Ο Μάθεσης με τους φίλους του, στον Πειραιά, το 1935. *Αυτός που κρύβει το πρόσωπό του ήταν καταζητούμενος! |
 |
| Δύο πόζες του Μάθεση σε μία διπλή φωτογραφία, που τότε ήταν της μόδας (Χαλκίδα, 11-5-1927) |
 |
| Ο Ν. Μάθεσης με φίλους, μπροστά σε ένα χασάπικο της αγοράς στου Πειραιά το 1937, τα πίνουν. Μία τσιγκάνα του λέει την μοίρα, δεξιά ξεχωρίζει ένα γραμμόφωνο με το χωνί!.
+ ΕΔΩ για φωτογραφίες με --> ΝΑΡΓΙΛΕΔΕΣ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ Κ ΜΑΓΚΙΑ (facebook) ..
+ extra photo ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ / ΨΕΥΔΩΝΥΜΑ  |
